Dat betekent. In tijden van verplichte afstand lijkt online verwerking van gezondheids-/medische diensten een waardevol alternatief voor persoonlijke zorg in ordners en ziekenhuizen. De twee termen worden vaak met elkaar verward of op dezelfde manier gebruikt vanwege hun gelijkenis, maar ze zijn duidelijk van elkaar te onderscheiden:
Telegeneeskundebeperkt zich voornamelijk tot klinische diagnose en monitoring. Daarentegen breidt de telegezondheidssectorzich uit met technologie, dienstverlening en onderwijs.
De voordelen van de nieuwe e-diensten zijn evident: ze maken online meting van belangrijke vitale parameters, uitgifte van recepten en toediening van medicatie, professionele verzorging en verpleging via videotelefonie, enz. mogelijk - en dat alles vanuit huis. Met name het gebruik van videoconsulten en bezoeken is effectief gebleken:
In het licht van de huidige Corona-crisis worden niet alleen artsen en verpleegkundigen, maar ook (gescheiden) gezinnen optimaal ondersteund. e-Health-oplossingen uit de AAL-sector(Active Assisted Living) zoals JAMES Video beschermen tegen infecties in onstabiele tijden en een aanzienlijke meerwaarde bieden aan onroerend goed / chronisch zieke patiënten door hen de moeizame reis naar de dokter te besparen. Deze trend lijkt al sterk vertegenwoordigd in de VS:
Volgens een studie van de Amerikaanse website AMD Wereldwijde telegeneeskunde79% van de patiënten maakt liever online medische afspraken dan ter plaatse. Bovendien geeft 70% nu de voorkeur aan online consulten. De Europese markt voor telegeneeskunde en telehealth groeit echter ook snel: de Europese markt voor telegeneeskunde is momenteel goed voor 9,93 miljard dollar en zal naar verwachting groeien tot 19,2 miljard dollar in 2024 - dat is 14,1% per jaar.*
Binnen de Duitse gezondheidszorg lijken de deuren naar telegeneeskunde en telehealth al open te gaan: momenteel zijn er zes nieuwe zwaartepunten gepland, die in de komende weken en maanden verder zullen worden ontwikkeld en vervolgens in het zorgstelsel zullen worden geïmplementeerd.
Ondanks de wereldwijde populariteit stuiten zowel de telegeneeskunde als de gezondheidszorg op hindernissen die voorlopig nog moeten worden overwonnen. Zo kan er soms een verkeerde diagnose worden gesteld, wat ook kan gebeuren in een face-to-face setting, maar vooral online consultaties negatief beïnvloedt. Bovendien lijken de implementatie en de wijdverspreide verkoop de integratie in de gezondheidszorgsystemen te bemoeilijken. Met het oog op wereldwijde pandemieën, de vergrijzing van de samenleving, personeelstekorten, enz. zullen telegeneeskunde en telegeneeskunde in de toekomst echter belangrijker en noodzakelijker worden.
